توجه به نحوه قرار گرفتن نوازنده پشت پیانو و وضعیت مناسب اندامها برای داشتن اجرایی راحت و در عین حال جلوگیری از بروز ضایعات جسمی و حرکتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
آموزش آنلاین پیانو در آموزشگاه فردوس
آموزش پیانو به صورت حضوری
بر اساس نظر مدرسین آموزشگاه موسیقی ، نکات مورد نظر در این خصوص عبارتند از :
ارتفاع صندلی :
ارتفاع صندلی پیانو بایستی به گونه ای تنظیم شود که وقتی هنرجو بر روی آن نشسته است ساعدها هم ارتفاع و یا کمی بالاتر از کلاویه های پیانو قرار گیرد. در صورتیکه صندلی پیانو فاقد جک بالا برنده باشد می توان از فرش یا موکت ضخیم با ابعاد مناسب برای بالا بردن ارتفاع هنرجو استفاده نمود. استفاده از بالش به دلیل نرمی آن توصیه نمی شود.
تنظیم فاصله از پیانو :
برای تعیین فاصله مناسب تا پیانو از روش فابر و فابر استفاده میکنیم. بدین ترتیب که دستها را مشت کرده و به صورت مستقیم به سمت پیانو دراز میکنیم تا مشت ما درب کلاویه‌های پیانو را ( در حالت باز ) لمس کند. در این وضعیت ما مناسب ترین فاصله را از پیانو خواهیم داشت . هنرجو باید صاف نشسته و کمر او راست باشد. سر و گردن به صورت راست و مستقیم و در راستای ستون فقرات قرار می گیرد. برای اینکه هنرجو بتواند به درستی و به صورت راست بنشیند لازم است تا پاهای او به به طور کامل بر روی زمین قرار بگیرد. در این حالت نقطه اتکای اصلی بدن بر روی پا و نقطه اتکای ثانویه بر روی استخوان نشیمنگاهی قرار دارد. در صورتی که پای هنر جو بر روی زمین قرار نگیرد نقطه اتکای اصلی بدن بر روی استخوانهای نشیمنگاهی قرار گرفته و کار نوازندگی را دشوار میکند. در این حالت بایستی از یک چهارپایه کوچک و یا ابزارهای افزایش ارتفاع پدال استفاده کنیم تا هنرجو بتواند پای خود را به صورت ثابت و محکم بر روی آن قرار دهد.
فرم دست در آموزش پیانو:
تعداد زیادی از مدرسین با بکار بردن عبارت “وضعیت دست” مخالف بودند. آنها اعتقاد داشتند که استفاده از این عبارت این تصور را ایجاد میکند که فرم دستها همواره باید به یک شکل ثابت و غیر منعطف باشد. ما به دستانی منعطف نیاز داریم تا بتوانیم شرایط لازم برای اجرای عبارت موسیقی مورد نظر را فراهم کنیم. در حقیقیت پیانیستهای حرفه ای از فرمهای متفاوت دست برای اجرای پاساژهای مختلف استفاده می کنند. همه مدرسین بر این نکته تاکید داشتند که فرم صحیح دست هنرجو بایستی در چند ماه اول آموزش پیانو شکل بگیرد. اگر به او اجازه دهیم که با فرم دست اشتباه نوازندگی کند، او در سالهای بعد با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد.
نکات مورد توجه اساتید آموزشگاه موسیقی شمال تهران
نکات زیر برای داشتن فرم صحیح دست بایستی رعایت شوند:
سطح بیرونی دست بایستی به سمت بالا انحنا داشته باشد و نه به صورت خمیده انگشت شست باید از قسمت جانبی نوک انگشت بر روی کلید قرار بگیرد نه اینکه از قسمت جانبی به صورت صاف بر روی کلید ضربه بزند. شست باید به مقدار کمی به سمت داخل دست انحنا داشته باشد و نه به سمت بیرون. انگشتان باید به مقدار کمی به سمت بیرون دست انحنا داشته باشند. حرکت انگشتان در این حالت بسیار راحت تر از زمانی که صاف و یا بیش از حد خمیده باشند انجام میگیرد.
مفصل نزدیک به ناخن بایستی قوی و صاف باشد و نه به صورت فرو رفته به سمت داخل. با انگشتان فرو رفته هنرجو نمیتواند حرکت کلاویه ها را به درستی درک و کنترل کند. تقریبا تمامی مدرسین اعتقاد داشتند که مشکل مفصل فرو رفته در میان هنرجویان بسیار شایع است و عبور از آن با صبر و حوصله و توصیه مکرر به هنرجو میسر می شود. خمیده تر کردن انگشتان به سمت بیرون برای رفع این مشکل هیچ کمکی نمی کند. شاید این کار به ظاهر بتواند مشکل مفاصل تو رفته را حل کند ولی این وضعیت موجب کندی و عدم حرکت آزادانه انگشتان می شود.