تكنيكهاي علمي و عملي تمرين موسيقي

حتما شنيده ايد كسي 10 سال است كلاس مي رود و هرروز هم مي تمرين مي كند ولي اصلا سازش شنيدني نيست . چه اتفاقي افتاده كه او تمرين كرده ولي پيشرفت نكرده است؟ با تمرين صحيح است كه پيشرفت حاصل مي شود و شيوه درست تمرين مبتني بر اصول و قواعدي است كه پيروي از آنها متضمن افزايش بهره وري مي گردد.

پيش نياز هاي عمومي و نكات قبل از تمرين

آمادگي جسم و روان

يك نوازنده هميشه بايد عضلاتش آمادگي تمرين و اجرا براي چند ساعت متوالي را داشته باشد. اين كار مستلزم داشتن بدني ورزيده مي باشد و براي اين منظور ورزش جزيي الزامي از كار موسيقي است (البته موسيقي جدي كه تكنيك قابل قبول و سرعت از آيتمهاي آن مي باشد ) همچنين نحوه تمرين بايد به گونه اي باشد كه توانایی يك عمر نوازندگي را به دنبال داشته باشد.

بعضي ورزشها و حركات ممكن است براي يك ورزشكار مناسب باشد ولي مي تواند براي يك نوازنده آسيب رسان باشد. حركات ورزشي نامناسب و نيز تمرين موسيقي بد و نادرست به مفاصل فشار مي آورد و حتي ممكن است باعث بد شكل شدن انگشتان شود و يا بيماريهاي مزمن نوازندگي را به وجود آورد به نحوي كه ديگر نتوان ساز نواخت.

يك موسيقيدان علاوه بر داشتن بدني ورزيده بايد از نظر رواني داراي فكري آزاد و راحت باشد. زماني كه برای تمرین موسیقی به اتاق مي رويم بايد در را به روي كل دنيا ببنديم. با تمرينات مديتيشن و ريلكسيشن و خود هيپنوتيزم مي توانيم از نظر رواني ذهن خودمان را از مشكلات پيرامون منفك كنيم و خودمان را آماده تمرين و يا اجرا بنماييم.

آموزش آنلاین گیتار در آموزشگاه فردوس

آموزش گیتار به صورت حضوری

تغذيه مناسب

چه غذاهايي قبل از تمرين يا كنسرت بايد بخوريم و چه غذاهايي نخوريم ؟
قبل از تمرين ماست نبايد خورد زيرا به علت دارا بودن اسید لاکتیک باعث شلي عضلات مي شود همچنين الكل ،نیکوتین، مواد مخدر ویاهرچيزي كه سطح هوشياري و تمركز را پايين بياورد. (هرچند ممكن است ابتدا به صورت مقطعي باعث افزايش هوشياري گردد)
مصرف پروتين، عسل، ژله، ميوه جات، شير و ماست (درطول روز و نه قبل از اجرا)، پاچه گوسفند. (گوشت گوسفند هم بهتر از گوشت گوساله است زيرا گوشت گوساله طبع سرد دارد و باعث خمودي مي گردد) مي تواند به عملكرد بهتر مفاصل و انرژي افزايي كمك كند.

نكته: قبل از تمرين دستها را با آب گرم يا روغن بچه ماساژ ميدهيم. با دست سرد هيچ وقت ساز نزنيم زيرا به عظلات آسيب مي رساند. همچنين در جایی هم كه دستمان گرم نيست هيچ گاه قطعات تكنيكي نزنيم.

نكته: يك دفتر درست مي كنيم تحت عنوان دفتر تمرين روزانه . اين كار تاثير خوبي در ادامه كار دارد حتي اگر نام دفتر را روی جلد خوش خط تر بنويسيم يعني كار را جدي تر گرفته ایم.

نكته: استفاده از آيينه مي تواند به عنوان يك مربي اشكالات ما را هنگام انجام حركتهاي اضافي دست و بدن نشان دهد.

روش تمرين موسيقي

• اول تمرينات ساده راست و چپ به مدت 5 دقيقه انگار كه اولين روز است كه ساز را شروع كرده ايم.
• بعد تمرين ريز روي سيمهاي مختلف به مدت 10 دقيقه.
• 2 دقيقه استراحت. (بهتر است در اين زمان كم كه فرصت دراز كشيدن نيست ، ساز را كنار بگذاريم دستها را رها كنيم و نفس عميق بكشيم از شكم به نحوي كه ريه ها از پايين به بالا از هوا پر شوند و بعد عمل بازدم را به نرمي و آهستگي انجام دهيم)
• زمان استراحت كم و زياد نشود و استراحت كامل باشد (نه تلويزيون نه تلفن …) نقش استراحت ،حتي زماني كه سرشار از انرژي هستيم و بي نياز از استراحت خيلي اهميت دارد زيرا به نظم عادت مي كنيم و ذهن موسيقيدان بايد منظم باشد.
• 10 دقيقه تمرين اتود در گامهاي مختلف ( اگر زمان محدود تري داشتيم ، گام درسي كه قرار است تمرين كنيم را مي زنيم.) فاصله سوم ها و فاصله چهارم ها بعد نتها را سه تا سه تا مي زنيم بعد چهارتايي ها بعد اتود هايي كه پرش دارند و تريل دارند.
• 5 دقيقه استراحت كامل ( روي زمين دراز مي كشيم ، چشمها بسته و بدن رها با نفسهاي آرام و عميق)
• مرور درسهاي مهم و مطلب دار گذشته.
• تمرين مطالب جديد. يك چهارم زمان به درس هفته قبل تر اختصاص مي يابد و سه چهارم به درس اين هفته.
• آخر تمرين هم 20 دقيقه يا نيم ساعت با ساز بازي مي كنيم . چيزهايي مي زنيم كه نزده ايم و جاهايي مي رويم كه نرفته ايم. اين كار تفكر واگرا را تقويت مي كند و باعث افزايش خلاقيت مي شود. با اين تجربيات نوازنده صاحب سبك مي شود.

با اين شيوه دستها آسيب نمي بيند و تكنيك توسعه پيدا مي كند.

تقسيم بندي بالا بر مبناي زمان تمرين در روز تقسيم مي كنيم مثلا اگر قرار است دو نوبت و يا بيشتر در روز تمرين بنماييم اين تقسيم بندي را در همه اين وعده هاي تمريني انجام مي دهيم. همچنين زمانهاي فوق را بر مبناي زماني كه در اختيار داريم به دست مي آوريم و تقسيم بندي زماني هر كسي در طول هفته و ماه تغيير پيدا مي كند . هم چنین می توانید نمونه برنامه تمرین موسیقی را برای خودتان طراحی کنید.

نكته: براي اينكه سيناپس ها در مغز به خوبي تشکیل شوند بايد تمرينهاي روزانه را انجام دهيم. اثر كار مداوم به مراتب بيشتر از تمرينات طولاني و منقطع است.

نكته: در اتاقتان سازتان را جمع نكنيد. به نحوي كه هر زمان كه از كنار آن رد مي شويد بتوانيد به راحتي آن را به دست بگيريد و بنوازيد.

نكته: هرجلسه تمرين بايد كل عمر نوازندگي ما را به تصوير بكشد. اگر از اول قطعات سريع و چهار مضراب بزنيم به دست آسيب مي رساند.
نكته: به موازات تمرين عملي يكي از مواردي كه در پيشرفت نوازندگي تاثير زيادي دارد نقش تخيل در هنگام شنيدن نوازندگي ديگران است.

نوازندگي ديگران را بايد تخيل كنيم . همچنين در جواب آواز . براي اين كار بايد شنيدن حرفه اي موسيقي را ياد بگيريم و تمرين كنيم. بايد يك قطعه موسيقي را هنگام شندن تخيل كنيم. (كتاب جهان هولوگرافيك ترجمه داريوش مهرجويي كتاب مفيدي است براي پي بردن به تاثير بالاي تخيل در پيشرفت عملي كار)

نكته: روزي كه انرژي كافي براي تمرين نداريم چه كنيم؟
جواب يك چيز است : تمرين.

 برای آموزش انواع ساز های موسیقی يعني بايد با تمرين حال خوب را فراخوان كنيم و آن را جايگزين حال بدمان كنيم. ابتدا از تمرينهاي ساده شروع كنيم و به تدريج كه حال بهتر مي شود و سطح انرژي بالا مي رود تمرينات را سخت تر كنيم. اين مساله براي ورزش هم صادق است . روزي كه حس ورزش نداريم ، همان روز زمان ورزش كردن است.

کلاس آموزش پیانو

اصول نواختن قطعه جديد

ابتدا سركليد ها بررسي مي كنيم . بعد وزن را و بعد نتهاي ميزان را. سپس وزن خواني قطعه به همراه پا زدن. چند بار وزن خواني مي كنيم در اين ميان چيزهايي را از لابه لاي قطعه كشف مي كنيم مثلا اين نت “فا” را من در بالا دسته ندارم و بنابر اين بايد كل جمله را در پايين دسته اجرا كنم. اين نكات را با مداد بر روي كاغذ نت ياداشت ميكنيم. (پاك كن و اتود هميشه و همه جا بايد به همراه نوازنده باشد.) بعد از اين كارها انگشت گذاري ها و مسير نوازنگي را بررسي و تخيل مي نماييم. در واقع ابتدا تخيل مي كنيم بعد ساز مي زنيم . اين روش به مراتب مفيد تر از زماني است كه از همان ابتدا ساز بزنيم.
بهترين كار قبل از مضراب زدن اين است كه ساز را بگيريم و بدون مضراب زدن انگشت گذاري نماييم تا جاهاي مختلف مشخص گردند. وقتي همه چيز واضح شد ، ديگر كاغذ نت غريبه نيست و حكم آدرس آشنا را دارد. حالا نوبت ساز زدن با مضراب است. براي مضراب زدن هم ابتدا با سرعت پايين و كند مي زنيم.
براي عود چون پرده ندارد ابتدا جاي دقيق انگشتها را مشخص مي كنيم تا جلوي فالشي ها رابگيريم بعد يا سرعت پايين مضراب مي زنيم و كم كم سرعت را بالا مي بريم تا به تمپوي لازم برسيم سپس روي ديناميك كار مي كنيم و در انتها حس را مي سازيم.
براي قطعات با تكنيك بالا بعد از گرم شدن دست ، قطعه را ميزنيم ابتدا با فشار زياد انگشتان ، به شكل مصنوعي و با فشار زياد. اين كار هم باعث تقويت ماهيچه ها مي شود و هم به شكل گيري سريعتر سيناپس هاي مغز كمك ميكند. با مترونم سرعت را كم كم و طي چند روز بالا مي بريم. چگونه از سه تار خود محافظت کنیم . فراموش نکنیم که فطعه را باید میزان به میزان فرا گرفت و پیش رفت و تا حل نشدن مشکل یک میزان هرگز وارد میزان بعدی نشویم.