آموزش نواختن ساز درامز

در نوازنددگی ساز درامز نیز یکی از اصلی ترین نکات نحوه نشستن پشت ساز و نواختن صحیح است. اولین نکته که از مهم ترین نکات نوازندگی هر سازی است همین میباشد. دو نکته اساسی یک درامر خوب نحوه نشستن وی پشت ساز و نحوه در دست گرفتن چوب های درامز است. ضمن اینکه ست ساز درامز شما و کوک مناسب این ساز نیز از ویژگی های مهم ساز درامز شما میباشد. نحوه صحیح نشستن پشت ساز از این جهت حایز اهمیت است که به شما در ایجاد صدای دلنشین کمک زیادی می کند. ضمن اینکه اگر با روش درست اجرای ساز درامز آشنایی نداشته باشید ممکن است بعد از گذر زمان کوتاهی دچار عوارضی مانند درد عضلات و مشکلات جسمی شوید و عملا از ادامه مسیر باز میمانید. ضن این که سلامتی شما نیز به خطر افتاده است. لذا با رعایت این نکات مهم اجرای بهتری خواهید داشت. همچنین احساس می کنید انرژی بیشتری دارید و احساس آزادی عمل بیشتری در هنگام ساز زدن می کنید. رعایت این نکات دروازه های جدیدی را به روی شما باز می کند و به شما اجازه می دهد حرکت روان تر و آسان تری در هنگام اجرا داشته باشید؛ علاوه بر آن بعد از یک اجرای زنده میلیون ها برابر احساس بهتری خواهید داشت تا اینکه در مقابل احساس درد، خستگی یا خمودی کنید. بنابراین به این سوال می رسیم که حالت صحیح بدن برای یک درامر چیست؟

نحوه نشستن برای درامز نوازی

شاید خیلی واضح به نظر برسد ولی بسیار مهم است که بدانید باید صاف بنشینید. قوز کردن هنگام نشستن روی صندلی بدترین چیزی است که یک نوازنده درام می تواند انجام دهد. وقتی ساز میزنید به وضعیت کمر خود توجه کنید، ببینید آیا صاف است؟ شاید به این نتیجه برسید که قوز می کنید یا روی ساز خم می شوید. ساز زدن در این وضعیت آن هم برای مدت طولانی می تواند منجر به آسیب و تنش های ناخواسته به ناحیه تحتانی کمر شود. اگر یک بار برای امتحان، صاف بنشینید، تفاوت آن را با حالت بد نشستن درک خواهید کرد. شاید برای دفعات نخست، سخت باشد که صاف بنشینید. طبیعتا” تمایل به قوز کردن دارید؛ به هر حال تلاش کنید که بر آن غلبه کنید. اگر کمی سختی را تحمل کنید که وضعیت نشستن بهتری داشته باشید در نهایت این حالت به حالت طبیعی شما بدل خواهد شد. با دقت در وضعیت نشستن درامرهای حرفه ای می بینید که همه آنها صاف مینشینند و قوز نمیکنند.

تنظیم ارتفاع صندلی

حالت صحیح بدن تنها به وضعیت نشستن محدود نمی شود و بسیار گسترده تر از همین یک مورد است. برای مثال می توان به ارتفاع صندلی درام اشاره کرد. ارتفاع صندلی بسیار مهم است چراکه مستقیما” به موضوع استقامت و تسلط روی پدال ها مربوط است. هر نوازنده یک قد و اندازه دارد، بنابراین نمی شود یک عدد مشخص برای ارتفاع صندلی معیین کرد. به هر حال با راهنمایی هایی که گفته خواهد شد شما قادر خواهید بود به تعیین ارتفاع مناسب برای خود برسید.  در حالت کلی، تولید صدایی قدرتمند از بیس درام ها مد نظر است بطوریکه مطمئن باشیم پدال های زیر پایمان جابجا نمی شوند. ارتفاع صندلی را طوری تنظیم کنید که وقتی پاهایتان روی پدال هاست، زاویه زانوهایتان بین ۹۰ تا ۱۱۰ درجه باشد. راه دیگر تعیین درجه زاویه زانوها اینست که روی ران های پا باید کمی شیب به سمت پایین داشته باشد(نه خیلی زیاد). زیادی شیب روی ران ها باعث کاهش قدرت پاها می گردد. اگر زاویه ای غیر از این برای پاها ایجاد شود باعث صرف انرژی بیشتری می شود.

بازو ها در حالت ریلکس باشند

حال که حالت صحیح بالا تنه و پایین تنه را بررسی کردیم نوبت به دست ها و بازوها می رسد. اصولا” می خواهیم که حالت، حالت آرامش (relax) باشد. اگر برای بالا نگه داشتن دست ها تقلا می کنید، اجازه دهید پایین تر قرار بگیرند. باید مطمئن شوید که دست ها و بازوهایتان در حالت کاملا” راحتی قرار گرفته اند. همین مطالب برای آرنج ها نیز صادق است. در ضمن اطمینان حاصل کنید که نحوه صحیح بدست گرفتن چوب ها را نیز درست انجام می دهید. هرگز نحوه صحیح بدست گرفتن چوب ها را فدای راحتی نکنید.

دفعه بعد که پشت درامز مینشینید این موارد را رعایت کنید؛ قطعا” از بهبود نوازندگی خود شگفت زده خواهید شد. نه تنها احساس بهتری از ساز زدن به شما دست می دهد، بلکه ساز زدن، شما را ارضاء می کند. هر چند نکات گفته شده،مفاهیم متداولی هستند ولی درامرهایی هستند که این قوانین ساده را نادیده می گیرند. این یکی از چیزهایی است که یک درامر حرفه ای را از یک درامر گاراژ (garage drummer) متمایز می کند!

واژه درامز در انکلیسی به معنی طبل زدن ترجمه شده است. در فارسی اما رامز به مجموعه ای از طبل ها و سنج و آلات دیگر سازهای کوبه ای گفته میشود که در کنار هم مجموعه ای با نام ساز درامز را تشکیل میدهند. ساز درامز تقریبا به قدمت نسل بشر می باشند. به استثنای حنجره انسان، سازهای درام قدیمی ترین ابزار موسیقایی ما هستند. ابتدایی ترین این سازها احتمالا از قرار گرفتن تکه های چوب و یا سنگ بر روی گودال های زمین ساخته شده اند. بعد از آن این موضوع کشف شد که از تنه ی درختان توخالی، صدای بیشتری می توان تولید کرد. مکانی که اولین درام های پوستی در آنجا ساخته شده اند برای کسی شناخته شده نیست، ولی قدمت بعضی از این سازها به ۵۰۰۰ سال می رسد. پوست حیوانات و یا ماهی ها را روی تنه ی درختان تو خالی می کشیدند و احتمالا این سازها صرفا با دست نواخته می شدند.

کاسه ها و پوسته های ساز

پیشرفت های بعدی منجر به ساخت کاسه ها و پوسته هایی شد که شکل های خاصی داشتند. این کاسه ها و پوسته ها به شیوه های متنوعی ساخته می شدند و این شیوه ها با به کارگیری تنوع در کشش پوسته ها حاصل می شدند. درام هایی که به این روش ساخته شدند، همچنین درام هاییکه طی مراسم مذهبی و با همان کیفیت موسیقایی به دست آمده بودند، تبدیل به آیین مهمی در فرهنگ های مختلف شدند. امروزه درامز به بدنه های جوبی و پوسته ایی از جنس طلق دارن که معمولا در دو طرف طبل قرار دارند. و البته سوراخهایی هم در کناره بدنه برای خروج صدا.. سایز طبلها هم متفاوته و براساس قطر طبلها بر مبنای اینج محاسبه میشه. برخی اوقات نواختن نی هفت بند با ترکیب درامز جال توجه می شود.

ساز درامز شامل این قطعات هستن:

۱- kick یا همون طبل بزرگ که با پدال نواخته میشه.
۲- snare یا همون سایدارم که طبلی با ارتفاع کم و فنری برای ارتعاش در زیر اون هستش
۳- hi tom که طبل ۱ هم گفته میشه.
۴- low tom یا mid tom یا همون طبل دوم ( بسته به نوع سبک موسیقی ممکنه مقدار تام ها افزایش داشته باشه. )
۵- flor tom یا طبلی با ارتفاع بلندتر و صدای بم.
۶- hihat مه تشکیل شده از ۲ عدد سنج که روی هم قراردارن و با پدال بالا و پائین میشن

۷- crash یا سنج
تامهای ۱ و ۲ معمولا در ست استاندارد درامز بر روی طبل بزرگ بسته میشه. اما در سبکهای دیگه موسیقی ممکنه مقدار تامها و سنجها بیشتر بشه و حتی kick هم دو تا بشه. که برای بستن تام های بیشتر معمولا از نوعی داربست المینیومی که جلوی درامز قرار میگیره استفاده میشه.

آموزش آنلاین موسیقی در آموزشگاه موسیقی فردوس