تا به حال به این فکر کرده اید که چگونه نوازندگان ماهر، بدون هیچ مشکلی قطعات پیچیده موسیقی را می‌نوازند؟ راز کار آن ها در این است که آن ها زبان موسیقی را می فهمند. این زبان، زبانی است که با استفاده از نت ها نوشته می شود. د واقع نت خوانی، مهارتی است که به شما اجازه می دهد این زبان را یاد بگیرید و هر قطعه موسیقی را که می خواهید بنوازید.
نت های موسیقی به ترتیب
هر نت یک حرف از یک الفباست. با کنار هم قرار گرفتن این حروف، کلمات و جملات ساخته می شوند. در موسیقی نیز همین اتفاق می افتد. کلاً 7 نت داریم:
DO (دو) – بم ترین نت
RE (ر)
MI (می)
FA(فا)
SOL (سل)
LA (لا)
SI (سی) زیرترین نت
هر نت، یک صدا با فرکانس مشخص است. این فرکانس تعیین می کند که صدا چقدر زیر یا بم باشد. برای مثال، نت C یک صدای مشخص دارد و نت D صدایی کمی بالاتر.
برای نوشتن و نت خوانی موسیقی، از خطوطی موازی استفاده می کنیم که به آن ها خطوط حامل می گویند. این خطوط ۵ تایی هستند و هر خط و فضایی که بین این خطوط قرار دارد، جایگاه یک نت خاص است. با قرار گرفتن نت ها روی این خطوط و فضاها، می توانیم موسیقی را به صورت نوشتاری نمایش دهیم.
هر نتی که در نت نوشت موسیقی می بینیم، از چند بخش اصلی تشکیل شده است. سر نت بخشی گرد است که محل قرارگیری دقیق نت را روی خطوط حامل نشان می دهد. از سر نت، خطوط عمودی به سمت بالا یا پایین کشیده شود که به آن ها دسته نت می گویند. گاهی اوقات، خط کوچکی به نام پرچم به دسته نت متصل است. اگر پرچم به دسته متصل باشد، آن نت را چنگ می نامیم.
برای اینکه نت ها اطلاعات بیشتری را به ما بدهند، از علائم مختلفی مثل دیز، بمل و بکار استفاده می شود. این علائم می توانند به ما بگویند که یک نت چقدر طول می‌کشد، چقدر بلند یا آرام نواخته شود و حتی چه تغییری در ارتفاع صدا ایجاد کند. مثلا دیز باعث می شود صدای نت کمی بالاتر برود، بمل باعث می شود صدای نت کمی پایین‌تر بیاید و بکار هم این تغییرات را خنثی می کند و صدا به حالت اولیه بر می‌گردد.
هر نتی که می نوازیم، مدت زمان مشخصی دارد. این مدت زمان را کشش نت می گویند. نت های مختلف، کشش های مختلفی دارند. برای مثال، نت گرد طولانی ترین کشش را دارد و نت چنگ کوتاه ترین کشش را. کشش نت ها به ما کمک می‌کند تا ریتم موسیقی را ایجاد کنیم و به موسیقی جان ببخشیم.
آموزش نت خوانی گیتار
در بخش نت خوانی متوجه شده ایم: نت های اصلی مثل حروف A تا G در زبان انگلیسی هستند. این نت ها عبارتند از: دو، ر، می، فا، سل، لا و سی. این نت ها اساس همه ملودی ها و آهنگ ها هستند.
اما داستان به همین‌جا ختم نمی شود! گاهی برای ایجاد تنوع و صداهای بیشتر در موسیقی، از نت های فرعی هم استفاده می شود. این نت ها بین دو نت اصلی قرار می گیرند و با اضافه کردن “دیز” یا “بمل” به نام نت اصلی ساخته می شوند. مثلاً بین نت های دو و ر، نت فرعی دو دیز یا ر بمل قرار می گیرد. نکته جالب اینجاست که همه ترکیب های ممکن از دیز و بمل وجود ندارد. بعضی ترکیب ها مثل سی دیز یا می بمل هیچ معنایی در موسیقی ندارند. برای اینکه بتوانیم به زبان این ساز صحبت کنیم، باید با یک سری مفاهیم آشنا شویم.
– فرت ها، نوارهای فلزی کوچکی هستند که روی گردن گیتار قرار گرفته اند. هر فرت، فاصله ای برابر با یک نیم پرده ایجاد می کند.
-نیم پرده کوچکترین فاصله بین دو نت است. تصور کنید فرت ها پله هایی هستند که شما با حرکت انگشتانتان روی آن ها، از نتی به نت دیگر می روید. دانستن نیم پرده ها، کلید اصلی درک تئوری موسیقی گیتار است. با دانستن نیم پرده ها، می توانید فواصل بین نت ها را تشخیص دهید: مثلاً فاصله بین دو و ر، یک پرده است که برابر با دو نیم پرده است. همچنین آکوردها را بسازید آکوردها از ترکیب چند نت با فاصله های مشخص ساخته می شوند. فرض کنید روی فرت پنجم سیم شش انگشت خود را قرار داده اید. در این حالت، نتی که می شنوید لا است. اگر یک فرت جلوتر بروید، به نت لا دیز می رسید. لا دیز، نیم پرده ای بالاتر از لا است.
در نت خوانی ببیشتر روی یادگیری نت های سیم شش گیتار متمرکز شوید. با توجه به اینکه نت سیم شش با سیم یک (باریک ترین سیم) یکسان است، یادگیری این سیم، پایه بسیار محکمی برای شما فراهم می کند. بهتر است با نت های باز سیم شش شروع کرده و سپس نت های فرت‌های ۳، ۵، ۷، ۹ و ۱۲ را تمرین کنید. این نت ها به شما کمک می کنند تا به سرعت نت های دیگر را نیز تشخیص دهید و درک عمیق تری از فرت برد پیدا کنید.
بریم به سراغ فواصل در موسیقی. مثل فاصله بین دو نقطه روی یک خط کش، به ما نشان می دهند که دو نت چقدر از هم دور هستند. در گیتار، فهمیدن فواصل به شما کمک می کند تا با اطمینان بیشتری روی فرت برد حرکت کنید، آکوردها را بهتر تشخیص دهید و حتی ملودی‌های جدید بسازید. این فاصله ها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند:
-پرده: این فاصله برابر با فاصله بین دو فرت متوالی روی سیم گیتار است.
-نیم پرده: نصف فاصله یک پرده است.
انواع فواصل و چطور تشخیص شان دهیم؟
وقتی بین دو نت یک پرده فاصله باشد، به آن فاصله بزرگ می‌گویند. مثلاً بین نت C و D یک فاصله بزرگ وجود دارد.
وقتی بین دو نت نیم پرده فاصله باشد، به آن فاصله کوچک می گویند. مثلاً بین نت E و F یک فاصله کوچک وجود دارد.
فاصله ها همیشه نسبت به یک نت مبدا تعریف می شوند. به عنوان مثال، اگر بگوییم فاصله بین C و D یک پرده است، یعنی D یک پرده بالاتر از C است. یا اگر بگوییم فاصله دوم بزرگ C، منظورمان این است که اگر از نت C شروع کنیم و دو پرده بالا برویم، به نت D می رسیم.
بحث دیگر در تئوری نت خوانی گیتار اکتاو است. به فاصله ای گفته می شود که شامل دوازده نیم پرده باشد. یعنی اگر دوازده فرت جلوتر یا عقب بروید، به همان نت می رسید، اما با صدایی بم تر یا زیرتر. در گیتار هر اکتاو از ۱۲ پله (یا همان فرت) تشکیل شده است. یعنی اگر ۱۲ فرت روی گیتار جلو برویم، به همان نتی می‌رسیم که قبلاً نواخته بودیم، اما با صدایی بم تر یا زیرتر. حالا چطور می توانیم اکتاوها را در نت خوانی گیتار پیدا کنیم؟
یک راه ساده این است که به فاصله بین سیم ها توجه کنیم. فاصله بین هر دو سیم، تقریباً برابر با دو فرت است. یعنی اگر نتی را روی سیم شش پیدا کردیم، می توانیم همان نت را دو سیم پایین تر و دو فرت بالاتر پیدا کنیم. مثلاً اگر نت لا را روی فرت پنجم سیم شش پیدا کردیم، می توانیم همان نت لا را روی فرت هفتم سیم چهار هم پیدا کنیم. اما یک استثنا وجود دارد: فاصله بین سیم چهار و سیم دو کمی متفاوت است. برای پیدا کردن یک نت در این دو سیم، باید سه فرت جلوتر برویم. مثلاً نت فا را روی فرت سوم سیم چهار پیدا می کنیم و همان نت فا را روی فرت ششم سیم دو پیدا می کنیم.
آموزش نت خوانی پیانو
- شروع نت خوانی با دست راست: یادگیری پیانو معمولاً با دست راست آغاز می شود. دست راست مسئول نواختن ملودی هاست و با کلید سل مرتبط است. نت خوانی موسیقی هفت عدد هستند: دو، ر، می، فا، سل، لا و سی. یادگیری معادل‌های انگلیسی این نت ها نیز به شما در مطالعه منابع مختلف کمک خواهد کرد.
- یادگیری سریع نت خوانی: برای به خاطر سپردن جای نت ها روی خطوط حامل، از دو عبارت کوتاه FACE برای نت های بین خطوط و EGBDF برای نت های روی خطوط استفاده کنید. با تکرار این عبارات به سرعت جای نت ها را به خاطر می سپارید.
- تمرین ن خوانی: پس از یادگیری جای نت ها، شروع به خواندن آن ها کنید. برای این کار می توانید نام نت ها را روی کلیدها بنویسید و با صدای بلند آن ها را بخوانید. این کار به شما کمک می کند تا ارتباط بین نماد نت و صدایی که تولید می کند را درک کنید.
- آشنایی نت خوانی با دست چپ: دست چپ معمولاً برای نواختن آکوردها استفاده می شود و با کلید فا مرتبط است. جای نت ها در کلید فا کمی متفاوت است. برای یادگیری نت های کلید فا نیز از عبارات مشابه استفاده می شود.
- شماره گذاری انگشتان: به هر انگشت یک عدد از 1 تا 5 اختصاص دهید. این کار به شما کمک می کند تا انگشتان خود را به طور صحیح روی کلیدها قرار دهید و از ایجاد تنش در دست جلوگیری کنید.
- موضع انگشتان بر روی کلیدها: پیانو از 8 اکتاو تشکیل شده است. هر اکتاو با نت دو شروع می شود. نت ها به ترتیب با انگشتان 1 تا 5 نواخته می شوند.
آموزش نت خوانی سنتور
همه صداها از ترکیب هفت نت اصلی ساخته شده اند: دو، رِ، می، فا، سُل، لا، سی. این هفت نت، پایه و اساس هر ملودی و آهنگ هستند. اما نکته جالب اینجاست که در ساز سنتور، این هفت نت به تنهایی کافی نیستند! برای ایجاد تنوع بیشتر، هر کدام از این نت ها چندین بار تکرار می شوند. به طور مثال، نت های می و فا هر کدام ۴ بار و سایر نت ها ۳ بار تکرار می شوند. در مجموع، سنتور ۲۳ صدای متفاوت دارد که با ترکیب آنها می توان موسیقی‌های زیبا و متنوعی را خلق کرد.
برای شروع نت خوانی سنتور، یادگیری کلید سل اهمیت ویژه ای دارد. کلید سل معمولاً روی خط دوم خطوط حامل قرار می گیرد و نمایانگر نت سُل است. با یادگیری این نت، می توانید به راحتی دیگر نت ها را نیز شناسایی کنید و نواختن را آغاز نمایید..
سنتور، به دلیل طراحی خاص خود، صداهای متنوعی تولید می کند که هر کدام دارای کشش ها یا ضرب های متفاوتی هستند. برای نشان دادن مدت زمان کشش هر نت، از دایره هایی در نت خوانی استفاده می‌کنیم. اگر دایره نت پر باشد، به معنای یک ضرب است. اما اگر دایره نت توخالی و سفید باشد، به معنای دو ضرب است. همچنین، نت چنگ نیم ضرب و نت دولاچنگ چهار نت در یک ضرب را نمایش می دهد.
همیشه هنگام نت خوانی، چند نت جلوتر را بخوانید. این کار به شما کمک می کند تا برای نت بعدی آماده باشید و اجرایتان روان تر شود. انگار که شما در حال رانندگی هستید و از قبل مسیر را می شناسید.
در هنگام نت خوانی به هر دو دست به طور مساوی توجه کنید. بسیاری از هنرجویان در ابتدا بر روی یک دست تمرکز و دست دیگر را فراموش می کنند. اما برای یک اجرای خوب، هر دو دست باید به طور هماهنگ با هم کار کنند. پس تمرینات جداگانه برای هر دست و آماده سازی دست مخالف قبل از اجرای بخش مربوطه را فراموش نکنید.
اشتباه کردن در نت خوانی بخشی از یادگیری است اگر اشتباهی کردید، نگران نباشید و به کار خود ادامه دهید. توقف در هنگام اشتباه باعث می شود از تمرکز خارج شوید. مهم این است که به تمرین ادامه دهید و از اشتباهات خود درس بگیرید.
نمادهای اساسی نشانه گذاری در نت خوانی را بیاموزید
موسیقی از نمادهای متنوعی تشکیل شده است که ابتدایی ترین آنها خط حامل، کلیدها و نت ها هستند. همه موسیقی شامل این مولفه های اساسی است و برای یادگیری نحوه نت خوانی، ابتدا باید با این اصول آشنا شوید. پس از یادگیری با این روش از درست بودن نت های ساز زمان نواختن نیز اطمینان حاصل می کنید.
خطوط حامل در نت خوانی
خطوط از پنج خط و چهار فضا تشکیل شده اند. هر یک از آن خطوط و هر یک از آن فضاها حرف متفاوتی را نشان می دهد ، که به نوبه خود یک نت را نشان می دهد. این خطوط و فضاها نشانگرهایی به نام A-G را نشان می دهند ، و ترتیب نت به ترتیب حروف الفبا به سمت بالای خطوط حرکت می کند.
کلید سل در نت خوانی
دو کلید اصلی وجود دارد که در نت خوانی می توانید با آنها آشنا شوید. حرف G در سمت چپ خطوط حامل کلید سل است. کلید سل رجیسترهای بالاتر موسیقی را یادآوری می کند ، بنابراین اگر ساز شما از صدای بالاتری مانند فلوت ، ویولن یا ساکسیفون برخوردار است ، نت شما با صدای سل نوشته می شود.
ما از نوشته های رایج استفاده می کنیم تا نام نت ها را برای خطوط و فضاهای بین آنها به یاد بیاوریم. برای خطوط ، ما EGBDF را با کلمه Every Good Boy Does Fine” به یاد می آوریم. به همین ترتیب ، برای فضاها ، دقیقاً مانند کلمه “FACE” است.
کلید فا در نت خوانی
خط بین دو نقطه کلید باس خطF” در خطوط کلید باس است و همچنین به عنوان کلید فا نیز شناخته می شود. نوازنده باس رجیسترهای پایین موسیقی را نت می کند ، بنابراین اگر ساز شما از صدای ضعیف تری مانند باصون ، توبا یا ویولن سل برخوردار است ، نت شما در ساز باس نوشته می شود. نت های پایین صفحه کلید نیز در کلیدهای باس مشخص شده اند.
یک نوشته رایج برای یادآوری نام های نت برای خطوط ساز باس این است: GBDFA “Good Boys Do Fine Always”.
آموزش تئوری موسیقی در آموزشگاه فردوس
نت ها در نت خوانی
نت موسیقی که رو یا بین خطوط گذاشته می شود به ما می گوید کدام حرف را باید بر روی ساز خود بنوازیم و چه مدت باید آن را بنوازیم. از هر نت سه قسمت وجود دارد ، سر نت، ساقه و پرچم.
هر نت دارای یک سر نت است، یا پر (سیاه) یا باز (سفید). جایی که سر نت روی خطوط قرار می گیرد (یا روی یک خط یا فضا) مشخص می کند که کدام نت را خواهید نواخت. بعضی اوقات ، سر نت ها در بالای یا زیر پنج خط و چهار فضا قرار می گیرند. در آن حالت ، یک خط (معروف به لجر لاین) از طریق نت، بالای نت یا زیر سر نت، رسم می شود تا حرف نت را برای پخش نشان دهد، مانند نت های B و C در بالا.
ساقه نت یک خط نازک است که از سر نت بالا یا پایین امتداد دارد. اگر از بالا به سمت راست یا از سمت چپ به سمت پایین باشد، این خط امتداد دارد. جهت خط بر نحوه نواختن نت تأثیرگذار نیست اما به عنوان روشی برای سهولت خواندن نت ها عمل می کند در حالی که به آنها اجازه می دهد مرتباً قرار بگیرند. به طور معمول ، هر نت در خط B یا بالای آن روی خطوط دارای ساقه های رو به پایین است ، آن نت های زیر خط B دارای ساقه های اشاره به سمت بالا هستند.
پرچم نت نوعی انحنا در سمت راست ساقه نت است. هدف آن این است که به شما بگوید چه مدت یک نت را نگه دارید. در زیر خواهیم دید که چگونه یک پرچم مدت زمان نت را کوتاه می کند ، در حالی که چندین پرچم می تواند آن را کوتاه تر کند.
اکنون که قسمت های هر نت را می دانید ، نگاهی دقیق خواهیم داشت به آن دسته از نت های سیاه و سفید که در بالا بحث شد. در نت خوانی اینکه سر یک نت پر یا باز باشد ، ارزش نت را به ما نشان می دهد یا مدت زمان نگه داشتن آن نت را نشان می دهد. با یک سر نت بسته با یک ساقه شروع کنید. این نت ربع ما است و یک ضرب می شود. یک سر نت نت با یک ساقه یک نت نیم است و دو ضربان دارد. یک نت باز که به نظر می رسد یک “o” بدون ساقه است یک نت کامل است ، و برای چهار ضربان نگه داشته می شود.
در نت خوانی روش های دیگری نیز برای افزایش طول نت وجود دارد. به عنوان مثال یک نقطه بعد از سر نت، نیمه دیگری از مدت زمان نت را به آن اضافه می کند. بنابراین ، یک نت با یک نقطه برابر با یک نت و یک چهارم خواهد بود. یک چهارم نت با یک نقطه برابر است با یک چهارم به علاوه یک نت هشتم. همچنین می توان از رابط برای تمدید نت استفاده کرد. دو نت به هم گره خورده باید به اندازه ارزش هر دو آن نت با هم نگه داشته شوند و معمولاً از رابط ها برای نشان دادن نت های نگهداری شده که اندازه ها یا میله ها را ضربدری می کنند استفاده می شود.
ممکن است در نت خوانی عکس این قضیه نیز اتفاق بیفتد ، ما می توانیم مدت زمان نگهداری یک نت را کوتاه کنیم. نت های سریعتر با پرچم هایی مانند مواردی که در بالا گفته شد یا با پرچم های بین نت ها نشان داده می شوند. هر پرچم ارزش یک نت را به نصف می رساند، بنابراین یک پرچم به معنای 1/2 از یک چهارم نت است، یک پرچم دو برابر آن را به 1/4 از یک چهارم نت و غیره تقسیم می کند.
پرچم ها همین کار را می کنند در حالی که به ما امکان می دهد موسیقی را با وضوح بیشتری بخوانیم و نت را کمتر شلوغ نگه داریم. همانطور که می بینید، در نحوه شمارش نت های هشتم و شانزدهم در بالا هیچ تفاوتی وجود ندارد.
اما چه اتفاقی می افتد که نتی وجود نداشته باشد؟ آسان است ، ما استراحت می کنیم! استراحت، دقیقاً مانند یک نت، به ما نشان می دهد که باید بر اساس شکل چه مدت نگه داشته شود.
ضرب را انتخاب کنید.
برای نت خوانی ، باید متر آن را بدانید، ضربی که هنگام رقصیدن، کف زدن یا ضربه زدن به پا همراه با آهنگ استفاده می کنید. هنگام نت خوانی، متر مانند کسری ارائه می شود، با یک عدد بالا و یک عدد پایین، ما این را امضای زمان آهنگ می نامیم. عدد بالا به شما می گوید که چند ضربان برای اندازه گیری وجود دارد، فضای خطو در بین هر خط عمودی (نوار نامیده می شود). عدد پایین مقدار نت را برای یک ضربان به شما می گوید، نبض پای شما به همراه گوش دادن ضربه می زند.
در مثال بالا، کسر میزان 4/4 است ، به این معنی که 4 بار در هر بار وجود دارد و هر نت چهارم یک ضربان دارد. توجه داشته باشیم که حتی اگر کسر میزان 4/4 در “Twinkle، Twinkle Little Star” برای 4 بار ضربان می خواهد، در نوار دوم 4 نت وجود ندارد؟ این به این دلیل است که شما دو نت ربع و یک نت نیمه دارید که با هم برابر می شوند 4 ضربه.
علاوه بر مقادیر نت و امضای زمان برای نت خوانی، آخرین قطعه احساس ریتم دانستن سرعت یا ضربات شما در دقیقه است. Tempo در نت خوانی به شما می گوید که قطعه ای با سرعت یا کندی برای پخش در نظر گرفته شده است و اغلب در بالای یک قطعه موسیقی نشان داده می شود.
یک سرعت، مثلاً 60 دور در دقیقه (ضربان در هر دقیقه) به این معنی است که 60 دقیقه از نت های دلخواه را در هر دقیقه یا یک نت را در هر ثانیه پخش می کنید. به همین ترتیب، سرعت 120 سرعت هر ثانیه با 2 نت را دو برابر می کند. همچنین ممکن است کلمات ایتالیایی مانند “Largo” ، “Allegro” یا “Presto” را در بالای صفحه موسیقی خود بریا نت خوانی مشاهده کنید، که بیانگر آهنگ های رایج است. نوازندگان از ابزاری به نام مترونوم برای کمک به آنها در حفظ سرعت هنگام تمرین یک قطعه جدید استفاده می کنند.
ملودی بنوازید
به شما تبریک می گوییم ، شما تقریباً در راه نت خوانی هستید! اول ، بیایید برای نت خوانی میزان ها را بررسی کنیم. یک میزان از هشت نت پی در پی ساخته شده است، به عنوان مثال، میزان C ماژور از C ، D ، E ، F ، G ، A ، B ، C تشکیل شده است. هم چنین می توانید آموزش نت های گیتار را هم مطالعه کنید.
فاصله بین نت اول از مقیاس C ماژور شما تا آخرین مثالی از اکتاو. مقیاس C ماژور برای تمرین بسیار مهم است ، زیرا هنگامی که مقیاس C را پایین آوردید ، مقیاس های اصلی دیگر شروع به جایش می کنند. هر یک از نت های مقیاس C با کلید سفید صفحه کلید شما مطابقت دارد. در اینجا نحوه نگاه یک مقیاس C major و نحوه مطابقت آن با کلیدهای صفحه کلید شما آمده است:
خواهید دید که در نت خوانی با بالا رفتن نت ها ، و حرکت به سمت راست صفحه کلید ، صدای نت ها بالاتر می رود. اما ، نت خوانی در مورد کلیدهای سیاه چطور؟ از نظر موسیقی، کل آهنگ ها یا تمام مراحل بین حروف نت، صداهایی را که می توانیم در سازهای خود تولید کنیم محدود می کند. بیایید مقیاس C major را که به تازگی یاد گرفته اید اجرا کنید، در نظر بگیریم. فاصله بین کلیدهای C و D در مقیاس C شما یک مرحله کامل است، با این حال، فاصله بین کلیدهای E و F در مقیاس C شما یک مرحله است.
آیا تفاوت در نت خوانی را میبینید؟ کلیدهای E و F هیچ کلید مشکی در بین خود ندارند ، بنابراین فقط یک و نیم قدم از یکدیگر فاصله دارند. هر مقیاس عمده ای که روی صفحه کلید بازی خواهید کرد دارای الگوی یکسانی است، کل کل نیم و کل و کل و نیمه.
میزان های بسیاری دیگری نیز وجود دارند که هر کدام در نت خوانی دارای صداهای منحصر به فردی هستند، مانند میزان های کوچک، میزان های معین و موارد دیگر که بعداً با آنها روبرو خواهید شد، اما اکنون در آموزشگاه موسیقی فردوس در رابطه با مبحث نت خوانی می خواهیم فقط روی میزان های اصلی و الگوی میزان اصلی تمرکز کنیم. مجدداً روی صفحه کلید زیر به مقیاس C major نگاه کنید.
نیم گوش ها یا نیم پله های صفحه کلید به ما امکان می دهد هنگام نت خوانی صداهای متنوعی بی نهایت را در موسیقی بنویسیم. به این معنی است که نت یک نیم آهنگ (یا نیم پله) بالاتر از سر نت در سمت راست آن روی نت موسیقی است. برعکس، یک، بمل به این معنی است که نت یک نیم تن پایین تر از سر نت در سمت راست آن است.
در تصویر صفحه کلید دارای نماد زیر مشاهده خواهید کرد که هر نیمه مرحله را بین نت های C و E نشان می دهد ، اینکه آیا از دیز یا بمل استفاده می کنید ، به حرکت صفحه بالا یا پایین صفحه کلید بستگی دارد.
یک نماد دیگر نت خوانی برای یادگیری در مورد نیم تن ها وجود دارد ، و آن علامت عرضی است. اگر یک نت تیز یا مسطح باشد ، آن تیز یا مسطح در کل اندازه گیری گسترش می یابد ، مگر اینکه نماد عرضی وجود داشته باشد. یک نماد عرضی یک بمل یا دیز را در یک اندازه یا آهنگ لغو می کند. در اینجا به نظر می رسد که بازی C تا E با نماد عرضی چگونه است.
سرانجام، برای نت خوانی، باید کلیدهای اصلی را درک کنید. شما در واقع یک کلید اصلی را می شناسید ، کلید سی مقیاس C ماژوری که در بالا یاد گرفتید در کلید C بود. میزان ها به دلیل قدرت خود، نت برجسته درون میزان نامگذاری شده اند و تعیین می کند که در چه کلیدی بازی کنید. می توانید میزان اصلی را در هر نت شروع کنید، همانطور که از الگوی کل کل نیمه کل کل نیم-پیروی می کنید.
اکنون، پیروی از این الگو در کلیدهایی غیر از کلید C، شما را مجبور به استفاده از دیز و بمل می کند. از آنجا که چنین است، ما دیز یا بمل مربوط به کلید اصلی آهنگ شما را درست قبل از متر، بعد از کلید، روی نت موسیقی شما قرار می دهیم. این به شما می گوید که آن دیزها یا بمل ها را در طول موسیقی حفظ کنید، مگر اینکه البته یک نماد عرضی برای غلبه بر آن وجود داشته باشد. شما شروع به شناسایی کلید های اصلی قطعات بر اساس آنچه که تیز یا فلت نشان داده شده است خواهید کرد. اگر در خصوص نت شاهد چیزی نیم دانید حتما این مطلب را دنبال نمایید.
آموزش آنلاین موسیقی در آموزشگاه موسیقی فردوس با بیش از 15 سال سابقه در حوزه آموزش
خلاصه مقاله
در این مقاله، به به مفاهیم پایه موسیقی نت خوانی پرداختیم. با درک این مفاهیم، شما می توانید گام های ابتدایی را در دنیای موسیقی بردارید و از لذت نواختن یک ساز لذت ببرید. پس دست به کار شوید و با تمرین مداوم، به یک نوازنده ماهر تبدیل شوید. دنیای موسیقی منتظر شماست تا آن را کشف کنید.