اگرچه نامی که بر روی چیزی نهاده می شود ظاهرا امر پر اهمیتی به نظر نمی رسد اما در مورد اشیاء و اماکن و… تاریخی که نام مربوطه به درازای یک تاریخ و پیشینه معرف شیئ یا مکانی بوده ارتباط و اتصال عمیق هویتی ای میان نام و نامیده بوجود می آید که نام از این حیث اهمیت ویژه یافته و به گونه ای معرف هویت و حقیقت وجودی نامیده است
بطوریکه با تغییر و یا تحریف نام به هویت و پیشینه نامیده امکان صدمه جدی بوجود می آید. مثلا اگر فرضا تصمیم بگیریم که به سنتور دیگر سنتور نگوییم و این امر حدود نیم قرن ادامه پیدا کند یقین بدانید که پنجاه سال دیگر برای آنکه اثبات کنیم این ساز همان سنتور ایرانیان بوده دچار چالش خواهیم شد و مهمتر اینکه اگر امروز دست به این کار فرضی نزنیم
پنجاه سال دیگر اصلا لزومی نخواهد داشت که چیزی را ثابت کنیم.
آموزش آنلاین تنبک در آموزشگاه فردوس
نام عود و نام بربت
آنچه درباره آموزش عود می دانیم آنستکه عود سازی ایرانی است که نام ایرانی و اصلی آن بربت می باشد که اعراب آنرا عود می نامند. ساختمان اصلی و اولیه عود اصیل ایرانی یا همان بربت اولیه دقیقا مشخص نیست و آنچه امروز به عنوان میراث در دست داریم تنها شکل و ساختمانی است که از این ساز می شناسیم و آنرا بربت می نامیم چرا که این ساز همان بربت ایرانی است ولو اینکه در طول زمان یا توسط اعراب و یا خود ایرانیان دستخوش تغییراتی نیز شده باشد که البته در تغییر یافتنش هم اطلاع دقیق در دست نیست. نت خوانی در آموزش عود را حتما قبل از آموزش موسیقی انجام دهید. خلاصه٫ سخن از یک ساز است با دو نامیکی نام ایرانی « بربت » که ما ایرانیان آن را بکار می بریم و این ساز را بربت خطاب می کنیم چرا که اولا نامی ایرانی است و ثانیا نشانگر ریشه ایرانی این ساز است و نام دیگر « عود » که نام عربی این ساز است و بیشتر اعراب از آن استفاده می کنند و انصافا بسیاری از اعراب نیز بر اصلیت ایرانی آن اقرار دارند .
حدود سالهای هزار و سیصد هفتاد شش یا هفتاد و هفت استاد قنبری بربتی ساختند که ساختمانش اندکی با بربت های موروثی تفاوت داشت و خصوصا دسته ساز اندکی بلندتر و کاسه کمی کوچکتر شده بود. استاد قنبری هرگز ادعایی مبنی بر نزدیکتر بودن طرحشان به ساختمان بربت اصیل ایرانی و یا رجوع به مدرک تاریخی خاصی برای حصول به طرح جدیدشان مطرح نکرده اند و تنها متذکر شدند که تغییرات موجود در ساختمان بربت جدیدشان را نیاز امروز موسیقی ایرانی دانسته اند و آنرا عملی کرده اند که این امر به نظر نگارنده مستحق قدردانی و امتنان فراوان است .
بهتر بودن یا نبودن بربت طرح استاد قنبری مهر در اینجا مورد بحث نیست و قصد نگارنده فقط بحث روی مسئله نامگذاری و مرز بندی های لغوی مذکور بوده و امیدوارم بزودی به این عمل که بجز صدمه بر پیکر تاریخ و فرهنگ ایران چیزی در پی نخواهد داشت پایان داده شود و نام بربت به طور عام جهت اطلاق همه طرحهای این ساز چه طرح موروثی و چه طرح های جدید مورد استفاده قرار گیرد تا در ادعای مستند ایرانی بودن این ساز خدشه وارد نگردد و در صورت نیاز به اسامی مشخص کننده برای اطلاق طرح های مختلف نامگذاریها به دلخواه انجام شود مثلا بربت سنتی یا موروثی بربت قنبری یا بربت دسته معمولی و دسته بلند و……. اما نام بربت که در تاریخ ایران پیشینه و قدمتی دارد از روی طرح های موروثی این ساز حذف نگردد.
