گیتار بیس (همچنین بیس الکتریک یا بیس ساده یا در ایران گیتار باس نیز نامیده می شود) یک ساز سیم دار است که با شست یا انگشتان، پیک زنی، اسلپ زدن، پاپینگ، تپینگ و شست زدن و پیک زدن با پلکترام (مضراب) که پیک نامیده می شود، نواخته می شود.
گیتار بیس در ساختمان و ظاهر شبیه به یک گیتار الکتریک است ولی دسته و طول گام طولانی تری دارد و چهار یا شش سیم دارد. گیتار بیس چهارسیمی معمول ترین نوع گیتار بیس تاکنون است و معمولا مانند دابل بیس کوک می شود که مطابق زیر و بمی های یک اکتاو پایین تر چهار سیم پایینی گیتار است. (E و A و D و G )
آموزش آنلاین گیتار در آموزشگاه فردوس
آموزش گیتار به صورت حضوری
گیتار بیس یک ساز ترانهشی است و در کلید باس وقتی نت نویسی می شود یک اکتاو بالاتر از آن صدا می دهد (مانند دابل بیس) بدین منظور که از خط های اضافی موقع نوشتن جلوگیری شود. مانند گیتار الکتریک، گیتار بیس سازی است که سیم آن به آمپلی فایر و اسپیکر برای اجراهای زنده متصل می شود.
اولین گیتار بیس در سال ۱۹۳۰ ساخته شد ولی این مدل ها به موفقیت تجاری دست نیافتند. در سال ۱۹۵۰ لئو فندر اولین گیتار بیس در ابعاد تولید حجیم را توسعه داد و تا ۱۹۶۰ گیتار بیس به طور گسترده ای جایگزین دابل بیس در موسیقی پرطرفدار به عنوان ساز بیس در بخش ریتم شد. با وجود اینکه انواع خط های نت بیس از سبکی به سبکی دیگر به طرز وسیعی متفاوت هستند، بییسیست ها ولی معمولا نقشی مشابه دارند. تکیه بر چارچوب هارمونیک و ساخت بیت. بسیاری از سبک های موسیقی از گیتار بیس استفاده می کنند، سبک هایی شامل راک، پاپ، پانک راک، کانتری، رگی، مذهبی، بلوز و جز. بیس علاوه بر این یک ساز تکنواز در جز و جز تلفیقی، لاتین، فانک، پراگرسیو راک و بعضی دیگر از سبک های دیگر هم است.
آموزش و تمرین بیس الکتریک در بسیاری از کالج های گوناگون شامل انستیتو بیس تکنولوژی، کالج موسیقی برکلی و کالج هامبر موجود است و بعضی از دانشگاه ها مدارک و درجات آموزشی برای گیتار بیس مانند مدرسه موسیقی منتهن ارائه می کنند. بیسیست های الکتریک همچنین جلسات خصوصی دارند یا توسط گوش یا کپی کردن بیس لاین ها از موسیقی های ضبط شده و فایل های صوتی و نواختن در گروه ها، گیتار بیس را یاد می گیرند.
