به مجموعه و طبقه بندی گوشه های موسیقی ایرانی دستگاه گفته میشود. گوشه ها در یک دستگاه موسیقی دارای شباهت های بسیار می باشند که از آن جمله میتوان به شباهت فواصل ، احساس مُدال و پیوند شنیداری با دیگر گوشه ها اشاره کرد.
این بخش بندی به مجموعه ها منتهی به هفت دستگاه موسیقی و شش آواز میشود.
دستگاه شور
آواز بیات کرد
آواز بیات ترک
آواز افشاری
آواز ابوعطا
آواز دشتی
دستگاه سه گاه
دستگاه چهارگاه
دستگاه ماهور
دستگاه همایون
آواز بیات اصفهان
دستگاه راست پنجگاه
دستگاه نوا
آواز در اینجا با نام گوشه ی آواز و یا فن آوازخوانی تفاوت دارد و به زیرمجموعه ی دستگاه موسیقی گفته میشود.
آموزش آنلاین آواز در آموزشگاه فردوس
آموزش آواز به صورت حضوری
نکته ای که لازم به ذکر است بیان “هفت دستگاه و پنج آواز” است. به خاطر شباهت آواز بیات کرد به شور در بیشتر کتاب ها و مراجع من جمله منبع ذکر شده در بالا آواز بیات کرد را آوازی جداگانه محسوب نمیکنند. دلیل دیگر این امر نیز ارزش گذاری ایرانیان برای اعداد مقدس است. برای مثال اعداد ۵، ۷ و ۱۲ اعداد مقدسی به شمار می آیند که نمایانگر ۵ معصوم ، ۷ روز هفته و یا ۱۲ ماه سال میباشد. گ جمع ۷ هفت دستگاه و ۵ آواز برابر ۱۲ مجموعه و زیر مجموعه است که با این استدلال همخوانی دارد. گویا در زمان قدیم موسیقیدان دربار به نام باربد به ازای هر ماه و هر روز گوشه و دستگاهی برای نواختن در نظر گرفته بوده است که البته با توجه به وجود موسیقی مقامی قبل از دوره ی قاجار و پیدایش موسیقی دستگاهی در این دوران بعید به نظر میرسد.
